*"بازی اتمی"* بازی مردم ایران نیست، در دو طرف این میدان یکی دست اندر کاران
دولت قرار دارند که منافع سرشار اقتصادی دارند و طرف دیگر، کشورهایی هستند که
از این وضعیت سود سیاسی می برند
موج سبز مردم ایران، بر علیه هر دو طرف این معادله است. مردم ایران
در جستجوی الگوی کره جنوبی هستند که طی 30 سال گذشته در سایه پیشرفتهای علمی
فنی و تکنولوژیک از یک کشور معمولی به پنجمین قدرت اقتصادی دنیا تبدیل شده است،
بدون اینکه سلاح اتمی داشته و یا کشورش را میلیتاریزه کرده باشد. و در مقابل،
الگوی کره شمالی که در یک توهم بزرگ بسر برده و در بدبختی و عقب ماندگی علمی
اقتصادی گرفتار بوده و در همان حال بمب اتمی خود را آزمایش می کند، برای مردم
ایران الگویی منفور و سیاه است.
آمریکائی ها حتی با تهدیدات توخالی خود برای حمله نظامی در چند سال اخیر،
همواره راه را برای ایجاد جو امنیتی و نظامی گری در ایران یاری نموده اند. آیا
ضرورتی نداشت که غربی ها در اجلاس سازمان ملل ذکری هم از نقض حقوق بشر
در ایران و جنایات ضد بشری بر علیه مردم ایران بنمایند؟
ظهور مردم معترض در خیابانها، که فارغ از رویاهای اتمی حکومتشان، بدنبال آزادی
و دموکراسی هستند، همه معادلات را بر هم زده است که می توان نشانه های آن را در
مذاکرات اخیر هسته ای و نرمش لحن دولت ایران وکوتاه آمدن از بخشی از غنی سازی
در خاک ایران و واکنش برخی از سران نظام به آن را نام برد .
مردم به این اعتقاد رسیده اند که این خاک ما است و ما ایرانیها می خواهیم ایران خودمان
را بهشت زندگی کنیم و حاضرند در این راه ایستادگی کرده و هزینه بدهند.
تحریم های بیشتر، بر علیه مردم ایران بوده و رنج ملت را افزونتر خواهد نمود و
سبب سقوط دولت نخواهد شد. هرگونه حمله نظامی به تأسیسات هسته ای، از سوی هر
کشوری، دموکراسی در ایران را دهها سال به عقب خواهد انداخت .
تنها راه نجات این است که ما خود را از بازی بین دولت ایران و قدرتهای بزرگ
بیرون کشیده و ابتکار عمل را بدست خود بگیریم. مردم ایران می توانند با گسترش
هر چه سریعتر موج آزادیخواهی خود، هم دولت و هم بازیگران بین المللی را به موضع
انفعال کشانیده و افکار عمومی دنیا را وادار نماید تا بجای پشتیبانی از تحریم
های فلج کننده، به خواست ملت ایران و دموکراسی و انسانبت احترام بگذارند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر